Het dragen van mondkapjes

Onderzoek naar medische en niet-medische mondkapjes

De pestmaskers gevuld met kruiden uit de 17de eeuw kunnen we zien als de eerste mondkapjes. De oudste beschrijving van mondkapjes stamt uit 1897; Johann von Mikulicz Radecki beschrijft dan een mondmasker en in 1898 beveelt Dr.W.Huebner het dragen van een mondmasker tijdens operaties aan. In 1905 beveelt Dr. Alice Hamilton het dragen van een mondmasker aan tijdens operaties om de verspreiding van bacteriën tegen te gaan en rond de Eerste Wereldoorlog tijdens de Spaanse Griep van 1918 begint men masaal mondkapjes te dragen. In die tijd waren virussen nog niet ontdekt, rond 1898 vermoede men wel het bestaan van het virus doch pas in 1935 met de uitvinding van de elektronenmicroscoop kon men voor het eerst een virus zichtbaar maken. Een onder­zoek gepubliceerd in 1920 naar de effectiviteit van mondkapjes gedurende de Spaanse Griep van 1918 in San Francisco liet echter zien dat de toenmalige mondkapjes geen enkel effect bleken te hebben...  (Bronnen: Drummond Blz.41,  Dimenstein Blz.23-24,  Lupton e.a. Blz.10-11,  Vanger Blz.3,  Biomedcentral.com,  isGeschiedenis.nl,  NIH.gov - 1920,  J.Spooner in Aornjournal,  Wellcomecollection.org  en Wikipedia Pest  &  Virus).

Begin 2020 kwam het RIVM met een voorlichtingsfilmpje (zie hiernaast) waarin men duidelijk aangaf dat het dragen van niet-medische mondkapjes in het dagelijks leven en op straat als weinig zinvol werd gezien. Minister de Jong verkondigde in mei 2020 nog dat mondkapjes een schijnveiligheid geven  (Zie YouTube). Op de website van het RIVM is te lezen dat een buiten­pro­por­tio­neel aantal (zo'n 10.000) mensen een mondkapje zou moeten dragen om slechts één besmetting te voorkomen.
Ook nadat men vanuit de politiek mondkapjes ging verplichten, bleef de directeur van het RIVM erbij dat dit een politiek besluit was en dat er geen medisch/wetenschappelijke bewijzen zijn dat mondkapjes bescherming bieden tegen virussen  (Zie  HPdeTijd.nl,  NOS.nl   en  RTLnieuws.nl).

Dr.Anthony Fauci zei begin maart 2020 in het programma 60 Minutes dat het voor gezonde mensen niet nodig was om met mondkapjes rond te lopen, alleen wanneer iemand ziek was zou een mondkapje anderen enigszins kunnen beschermen. Een straatbeeld waarin iedereen mondkapjes draagt vond Fauci niet nodig. Uit openbaar gemaakt email-verkeer bleek dat Fauci op basis van wetenschappelijke argumentatie het dragen van mondkapjes afrade aan collega's. Doch begin april 2020 maakte Fauci onder druk van de CDC en de politiek een vreemde draai dat dezelfde mond­kap­jes plots wel werkten, zonder dat dit uit enig onderzoek bleek.
 (Bronnen: Miller Blz.7-14  en  YouTube)

In Zweden zijn mondkapjes nooit verplicht geweest en alleen aanbevolen in het openbaar vervoer tijdens de spitsuren, maar de mondkapjes werden bijna niet gedragen. Het Zweedse 'RIVM' denkt zoals haar Nederlandse en Amerikaanse tegenhangers begin 2020, dat er geen bewijs is dat mondkapjes werken en wanneer we Zweden met andere landen vergelijken zien we dat het in Zweden vergelijkbaar of vaak beter ging. Op de grafiek hiernaast zien we de sterfecijfers in Duitsland per 1 miljoen mensen en in Zweden per 1 miljoen mensen.
In Zweden droeg op 7 oktober 2020 ongeveer 2% van de mensen een mondkapje bij punt 1. In Duitsland was het verplicht mondkapjes te dragen, bij punt 1 droeg op 7 oktober 2020 86% van de Duitsers een mondkapje. Bij punt 2 werd het in Duitsland op 20 januari 2021 verplicht om een medisch N95 mondmaskers te dragen.
We zien maar weinig verschil tussen het strenge mondkapjes beleid in Duitsland en het vrijblijvende mondkapjes advies in Zweden, waar maar weinig mensen een mondkapje droegen. In tegenstelling tot Zweden had Duitsland ook nog strenge lockdowns. Van de voorspellingen dat het in Zweden helemaal mis zou gaan vanwege de vrijblijvende aanbevelingen rond mondkapjes is dan ook niets gebleken.  (Bronnen: Drummond Blz.10,  Miller Blz.103-111,  BusinessInsider.com,  ScientificFreedom.dk  en  Sverigesradio.se).

We zien dus dat er tot begin 2020 nog een brede concensus was in de wetenschap en bij diverse overheden dat mondkapjes in het dagelijkse leven weinig zin hadden, afgeraden werden en een schijnveiligheid zouden creëeren. Hoewel er in 2020 geen nieuwe onderzoeken bekend of gedaan waren die een ander resultaat lieten zien, veranderde de politieke houding ten opzichte van het dragen van mondkapjes in veel landen, hoewel dus niet allemaal. Met name in Zweden bleef men zich halstarig op de wetenschappelijke gegevens baseren en werden mondkapjes nooit verplicht en maar weinig gedragen. In andere landen zoals in de V.S. en in Nederland gebruikten politici de mondkapjes om het gedrag van de bevolking te beïnvloeden en te laten zien dat ze daadkrachtig konden optreden om de bevolking te beschermen.  (Zie Sorm Blz.51-54)

Een wetenschappelijk onderzoek uit Denemarken, gepubliceerd in Maart 2021, waarbij 6000 mensen gevolgd werden waarbij de helft een maand lang een chirurgisch mondmasker droeg en de andere helft niet, liet geen enkel verschil zien tussen de beidde groepen. Aanvankelijk wou geen enkel medisch tijdschrift deze studie publiceren omdat de resultaten hen blijkbaar niet aanstonden, doch uiteindelijk is de studie toch gepubliceerd!
 (Bronnen: Bijl Blz.44,  Drummond Blz.276-279,  Dimenstein Blz.120-121,  Miller Blz.28-29,  Rushworth Blz.106-109,  ACPjournals.org,  Nih.gov,  ScientificFreedom.dk  en  The Spectator.co.uk).

In de Amerikaanse staat Arizona bleken de county's (pro­vin­cies)  zonder mond­kap­jes­plicht veel lagere besmet­tings­cijfers te hebben dan de county's met een mondkapjesplicht (Miller Blz.54-56).
In de staat Kansas hadden 15 county's een mondkapjesplicht en 90 county's hadden geen mond­kap­jes­plicht, in de county's zonder mondkapjesplicht zagen we veel minder infectiegevallen dan in de 15 county's met een mond­kap­jes­plicht. De politiek probeerde dit de verdraaien, doch de wetenschap laat telkens weer zien dat mondkapjes geen effect hebben en zelfs averechts werken inzake het voorkomen van de verspreiding van het Coronavirus: mondkapjes lijken eerder bij te dragen aan de verspreiding van het Coranavirus.
 (Bronnen: Miller Blz.57-59,  MedRxiv.org,  Sentinelksmo.org)

Ook het consumentenprogramma KASSA van 17 Oktober 2020 liet zien dat niet-medische mondkapjes vrijwel niets doen om tegen virussen te beschermen, alle niet-medische mondkapjes werken slecht tot niet en bieden een schijnveiligheid. Deze mondkapjes beschermen uitsluitend op het moment van hoesten en niezen, maar bij een gewone ademhaling verspreiden de vocht­drup­pel­tjes met de eventuele virusdeeltjes zich gewoon door de ruimte.  (Zie: Kassa van BNNVara.nl  en  TUDelft.nl).
Omdat de mondkapjes niet goed aansluiten, zien we dat bij hoesten deeltjes door de openingen aan de boven-, onder- en zijkanten naar buiten komen, waardoor deeltjes zich tot een afstand van zo'n 30 centimeter kunnen verspreiden. De mondmaskers beschermen bij hoesten dus alleen in de richting recht vooruit. Bij een gewone ademhaling kunnen deeltjes zich zelfs nog verder verspreiden, omdat de deeltjes onder grotere druk uit de kleine openingen aan de onder-, boven- en zijkanten naar buiten komen. Goed voor een maximale verspreiding in bijvoorbeeld het openbaar vervoer...

Tot op heden geven de vele wetenschappelijke onderzoeken naar de werkzaamheid van mondkapjes overeenkomstige resultaten. Een studie van het Cochrane Inst. gepubliceerd in januari 2023 die alle tot dan toe gepubliceerde studies naar de effectiviteit van o.a. mondkapjes onderzocht, kon geen werkzaamheid vinden. In laboratorium onderzoeken waarin mondkapjes op machines getest worden op filter effectiviteit zien we dat mondkapjes onder ideale laboratorium omstandigheden wel enigszins werkzaam zouden moeten zijn. Computermodellen die gebruik maken van de laboratorium resultaten laten natuurlijk ook werkzaamheid zien van de mondkapjes. Wetenschappelijke onderzoeken verricht in de dagelijkse praktijk laten echter zien dat mondkapjes en medische IIR maskers niets doen bij griep en corona virussen, en in enkele studies komt zelfs een verhoogde kans op infectie naar voren bij het dragen van mondkapjes.
 (Bronnen: Bijl 2021 Blz.44,  Bijl 2022 Blz.25, 45,  Gøtzsche Blz.97-98 / NL PDF Blz.2-3,  Meester Blz.111,  Rushworth Blz.101-111,  Cato.org,  CDC.gov 2020 studie  /  NIH.gov 2020 studie,  City-Journal.org,  City-Journal.org (Bangladesh study),  Cochrane.org,  CochraneLibrary.com,  HartGroup.org,  HPdeTijd,  HSE.gov.uk 2008,  MaryanneDemasi.substack.com,  NIH.gov 2009,  Nih.gov pubmed 2015,  Plos.org,  RIVM.nl,  ScientificFreedom.dk,  Trouw.nl,  TUDelft.nl,  TKP.at,  VRT.be  en  YouTube)


Mondkapjes werken ineens wel?
In het Algemeen Dagblad stond op 21 mei 2021  (zie AD.nl)  dat nu voor het eerst wetenschappelijk was aangetoond dat mond­kapjes echt werken! Het artikel beschrijft het als een weten­schap­pelijke doorbraak dat men nu kon aantonen dat mondkapjes werken. Immers, tot op heden konden de vele wetenschappelijke onderzoeken geen werkzaamheid van mondkapjes aantonen. De onderzoekers konden de werkzaamheid van mondkapjes aantonen door allerlei gegevens in te voeren in een computer­model. Dat wat uit een computermodel komt is geheel afhankelijk van de data die je er in stopt. Dus wanneer je al parameters inbrengt dat mondkapjes iets doen, zoals in ideale laboratorium omstandigheden waarbij plastic gezichten via een machine ademen door een masker zonder te bewegen, dan komt de in de computer ingevoerde werkzaamheid er natuurlijk ook weer uit. Dit bericht maakt in ieder geval wel iets duidelijk: men heeft vóór dit onderzoek nooit de werkzaamheid van mondkapjes kunnen aantonen, aangezien dit onderzoek een doorbraak zou zijn waarin men nu voor het eerst zou aantonen dat mondkapjes iets zouden doen. Deze wetenschappelijke doorbraak komt vanuit onderzoek met een computermodel, onderzoeken in de echte wereld zoals al eerder hierboven beschreven laten geen werkzaamheid van mondkapjes zien. Ik neem aan dat de mondkapjes dan ook uitsluitend werken in een virtuele wereld.  (Bron: AD.nl,  MedicalXpress.com  en het  Parool.nl) 

Het Engelse NHS noemt een effectiviteit van 80% voor mondkapjes tegen virusverspreiding! Men verwijst naar een onderzoek vermeld op GOV.uk uitgevoerd door een groep onderzoekers van DELVE (Data Evaluation and Learning for Viral Epidemics) in April 2020.
Met de loop der tijd bleef er niet veel over van de opzienbarende uitkomsten van dit onderzoek omdat het er van uitging dat het corona virus voornamelijk verspreid werd door grote druppels door mensen zonder symptomen, wat later volstrekt onjuist bleek te zijn. De publicatie oogste dan ook veel kritiek: Dr. Simon Clarke, een professor van de Universiteit van Reading, noemt de publicatie een uiting van een mening, niet van wetenschappelijk onderzoek.
Dr. Antonio Lazzarino van het Departement van Epidemologie en Volksgezondheid van de Universiteit van Londen noemt het onderzoek volslagen onwetenschappelijk. Volgens hem zijn de nadelen van mondkapjes groter dan de eventuele voordelen.
Dr. Ben Killingley van het University College London Hospital noemt het onderzoek veel te optimistisch en incorrect wat betreft enig bewijs dat mondkapjes het verspreiden van virussen zouden kunnen tegengaan. Zulk bewijs is er niet volgens Dr. Ben Killingley.
Dat mondkapjes 80% effectief zouden zijn tegen het verspreiden van virussen bleek voornamelijk op laboratorium onderzoek te berusten en enkele annekdotische observationele studies. Studies die andere resultaten gaven werden genegeerd. De resultaten van dit DELVE onderzoek bleken in de dagelijke praktijk geen stand te kunnen houden.
 (Bronnen: Drummond Blz.211-226,  GOV.uk,  Independent.co.uk,  ScienceMediaCentra.org  en  TheGuardian.com)


Ervaringen uit de thuiszorg
Ik werk als verpleegkundige bij een grote landelijke opererende thuiszorg organisatie. Op 14 Nov.2020 schreef een collega dat haar hele team uitgeschakeld was door Covid-19 en tevens verscheidene cliënten ziek waren geworden nadat een collega met Covid-19 besmet bleek te zijn en hier een dagje milde klachten van had. Desondanks had ze zich uit voorzorg ziek gemeld en bleek het team geheel volgens de richtlijnen preventief met mondkapjes en handen wassen / handschoenen bij de cliënten thuis gewerkt te hebben.
De directeur schreef op 1 Dec.2020:  "Inmiddels zijn er honderden collega's besmet en ziek, vallen er op verschillende plekken hele teams uit en zitten we voorlopig nog wel even in de tweede golf. Bij iedere uitbraak krijgen we nu de vraag van de GGD of er zorgvuldig is gehandeld, daarbij wordt ook gevraagd of er beschermende middelen zijn gebruikt."
Dit bleek dus wel degelijk het geval te zijn.
De praktijk heeft ons geleerd wat uit ver­schei­dene weten­schap­pe­lijke onderzoeken ook al bleek: de preventieve werkwijze met de medische IIR mondkapjes werkt niet tot zeer matig.
Verschillende onderzoeken lijken zelfs te wijzen op een negatief effect van mondkapjes voor de gezondheid en een contra-productieve werking betreffende bescherming tegen virussen.
 (Bronnen: CDC.gov,  HPdeTijd,  HPdeTijd 2,  Metronieuws.nl,  NIH.gov April 2015,  NIH.gov Nov.2021,  Prof. Peter Gotzche,  ScientificFreedom.dk,  Trouw.nl  en dit  YouTube filmpje)

Ik neem aan dat onze thuiszorg organisatie, nu er besmettelijkere varianten opduiken, daarom heeft besloten de medische IIR mondkapjes niet meer te leveren en vanaf 22 Januari 2021 alleen nog de medische FFP2 maskers standaard in alle situaties te gebruiken.


Medische Mondmaskers
Medische mondkapjes zijn op kwaliteit gecontroleerd en hebben daaruit voortvloeiend een CE-keurmerk, afhankelijk van de mate van bescherming die ze bieden. Zo zouden de IIR mondkapjes voornamelijk anderen beschermen en zouden de FFP2 mond­kapjes ook voor jezelf bescherming bieden, in combinatie met een beschermende bril e.d.. Het TV programma Kassa liet in een aanschouwelijk onderzoekje zien dat de FFP2 maskers inderdaad beter op het gezicht aansluiten, veel minder lucht lekken en een betere filterfunctie hebben dan de niet-medische mondkapjes. Doch een studie liet zien dat er geen verschil was in de bescherming tegen Covid tussen medische mondkapjes en de FFP2 mondkapjes; beidden boden een vergelijkbare bescherming; weinig tot niet dus.
 (Bronnen: Abena.nl,  ACPjournals.org,  AD.nl,  Kassa van BNNVara.nl,  Rijksoverheid.nl  en het  RIVM).
In mei 2021 verschenen er berichten in de kranten dat er mogelijk schadelijke stoffen in de medische FFP2 maskers zouden kunnen zitten zoals grafeen, nanozilverdeeltjes en titaandioxide. Deze stoffen waren aan de mondkapjes toegevoegd tegen virussen. Wanneer je je gezonde verstand gebruikt lijkt het logisch dat wanneer je een mondkapje voor doet, je altijd microvezels en andere kleine losse deeltjes inademt van dat mondkapje die niet in je luchtwegen en longen thuis horen. Dat kan bij langdurig gebruik op de langere termijn voor allerlei gezondheidsklachten gaan zorgen.
FFP2 maskers sluiten beter af zodat een groter deel van de ademhaling via het mondkapje gaat en je dus altijd microdeeltjes uit dat mondkapje binnen krijgt. Microvezels en stoffen als grafeen, nanozilverdeeltjes en titaandioxide in de mondkapjes kunnen schadelijk zijn. Onze thuiszorg organisatie bleek deze schadelijke mondkapjes via Sywert van Lienden ingekocht te hebben...
 (Zie o.a.: AD.nl,  deMorgen.be,  EcoTextile.com,  MetroNieuws.nl,  Nieuwsblad.be,  RIVM,  ScienceDirect.com,  Sciensano.be  en  Standaard.be)


Mondkapjes, aërosolen en schimmels
Dat corona virussen zich ook via aërosolen kunnen verpreiden was in het begin omstreden, zodat de maatregelen om verspreiding te voorkomen hier geen rekening mee hielden. Pas eind 2020 begin 2021 begon men in Nederland hier rekening mee te houden.  (zie: NOS.nl 2020  /  NOS.nl 2021,  NU.nl,  TUDelft.nl,  UVA.nl  en  De Nieuwe Wereld op YouTube).
Niet alleen virussen kunnen zich via aërosolen verspreiden, ook bacteriën en schimmels kunnen zich via aërosolen verspreiden. Een aërosol is tussen de 0,2 tot 200 micrometer groot. 1 micrometer is een duizendste van een millimeter; dus aërosolen zijn tussen de 0,0002 mm en 0,2 mm groot. Aërosolen zijn een gas dat stofdeeltjes en vloeistofdeeltjes kan bevatten. Een virus is ongeveer tussen de 20 en 300 nanometer; ofwel tussen de 0,00002 en 0,0003 mm; zo'n 100 keer zo klein als een bacterie. Bacteriën zijn tussen de 0,001 en 0,005 mm groot. Schimmelsporen zijn tussen de 1 micrometer tot enkele tientallen micrometers groot; dus tussen 0,001 mm en 0,03 mm groot. Schimmelsporen zijn dus minstens 100 maal zo groot als virussen en kunnen zich o.a. via aerosolen verspreiden.
(Bronnen: Ecopedia.be,  KNMI.nl - aerosolen,  NN.nl,  UU.nl)
Een bevriend echtpaar bleek achteraf gezien een schim­mel­pro­bleem te hebben op hun zolder ten gevolge van een lekkage die inmiddels verholpen was. De echtgenote had haar hobbiekamer op zolder en toen familie enkele weken kwam logeren ging het echtpaar op zolder slapen. De echtgenote ontwikkelde gezondheidsklachten die gedurende deze twee weken verergerden en die achteraf mede door een schimmelinfectie veroorzaakt bleken te worden. Ze besloten de hobbiekamer van de echtgenote te verplaatsen van de zolder naar een kamer op de eerste etage. Wanneer de echtgenote toch nog even op zolder moest zijn droeg ze een IIR medisch mondkapje, doch merkte desondanks dat ze onwel werdt na een bezoek aan de zolder. De schimmelsporen waren te ruiken als een muffe lucht. Het medische IIR mondkapje bood geen afdoende bescherming tegen de schimmelsporen in de lucht op zolder, maar zouden dus wel bescherming moeten bieden tegen de 100 maal kleinere virussen...
Eigenlijk is die gevolgtrekking niet helemaal juist aangezien zowel het corona virus als deze schimmelsporen zich via aërosolen verspreiden, die tussen de 0,0002 mm en 0,2 mm groot zijn. Juister zou zijn hier te concluderen dat mondkapjes geen afdoende bescherming tegen aërosolen blijken te bieden. Dit kan je zelf vrij eenvoudig testen door te kijken of een mondkapje je beschermt tegen sigaretten rook, wat immers ook een aërosol is.
 (zie: Craig Blz.321,  ACS.org,  NTVG.nl / ScreenDump,  Tabaknee.nl  en  Wikipedia)


Medische Mondmaskers en virussen
Een onderzoek uit 1981 naar het gebruik van mondmaskers tijdens operaties, waarbij in één operatiekamer gedurende zes maanden geen mondmaskers gebruikt werden, liet geen toename maar een daling van wond infecties bij de patiënten zien. Dit resultaat werd bevestigd door een studie uit 2001 van Skinner en Sutton. Hoewel het gebruik van mondmaskers tijdens operaties vanzelfsprekend lijkt, zijn er blijkbaar weten­schap­pe­lijke onder­zoeken die hier enige vraagtekens bij zetten.
Ook in de operatiekamers blijken mondkapjes eerder bacteriën en virussen te verspreiden dan dat ze tegen infecties beschermen. Het Center for Infectious Disease Research and Policy van de Universiteit van Minnesota schrijft dat het voor chirurgen blijkbaar moeilijk is de traditie van het dragen van maskers op te geven, ondanks het wetenschappelijk bewijs dat maskers contra-productief werken. Medische mondmaskers bieden voornamelijk bescherming bij niezen en hoesten recht voor je uit, zodat men niet per ongeluk patiënten besmet via open wonden tijdens operaties en om degene die het mondmasker draagt te beschermen tegen spatten bloed en andere lichaams­vloei­stoffen van de patiënt. Doch wanneer men hoest beschermen de maskers dus alleen in de richting recht voor je, door het hoesten lekken de maskers en verspreiden hoestdeeltjes zich tot zo'n 30 centimeter via de boven- onder- en zijkanten van het masker, waardoor de patiënt alsnog besmet kan worden.
Dat medische mondmaskers degene die deze draagt bescherming biedt tegen virussen is dus niet aangetoond, evenals dat medische mondmaskers anderen beschermen tegen virussen is niet aangetoond, ook hier zien we bewijzen voor het tegendeel. Wat dat betreft is er weinig verschil tussen de medische en de niet-medische mondmaskers.
Hoewel de wetenschappelijke inzichten zich sinds de Eerste Wereldoorlog behoorlijk ontwikkeld hebben, blijven we wat maatregelen betreft blijkbaar nog steken in de achterhaalde methodes van ruim honderd jaar geleden waarvan zelfs al in die tijd duidelijk was dat ze niet werkten.
 (Bronnen: Drummond Blz.33-34, 354-364,  Dimenstein Blz.30-36, 90-91,  Miller Blz.20-21,  AornJournal Wiley.com,  CDC.gov,  CIDRAP.umn.edu,  Cochrane.org,  CochraneLibrary.com,  JournalofHospitalinfection.com,  NIH.gov 1981 PDF,  NIH.gov 1991,  NIH.gov 2009,  NIH.gov 2014,  Plos.org,  Researchgate.net,  Springer.com  en dit  YouTube filmpje)


Mondkapjes in de praktijk
Mondkapjes zouden voornamelijk helpen wanneer iemand hoest of niest, om zo de anderen te beschermen. Hoeveel mensen zouden nu werkelijk in hun mondkapje hoesten of niezen? Wanneer je geen extra schoon mondkapje bij je hebt dan loop je nog een hele tijd met die flijmzooi met bacteriën en virussen in je mondkapje rond; uitermate onhygiënisch! Ik heb dan ook regelmatig in een winkel of het openbaar vervoer gezien dat mensen hun mondkapje even opzij schuiven om te hoesten of te niezen (in hun hand of een zakdoek). En wanneer men wel in het mondkapje hoest of niest, denk je dan dat al die virusjes netjes in het mondkapje blijven zitten? Gedurende verloop van tijd komt een deel van de virussen door de gewone ademhaling weer vrij; ze worden weer geïnhaleerd of vanaf het mondmasker naar buiten geademd. Zodoende krijg je dan dus een vertraagde afgifte van virussen... Mondmaskers kunnen virussen niet vasthouden, daar zijn ze ook nooit voor gemaakt. Mondmaskers zijn ooit ontworpen om tijdens operaties bescherming te bieden tegen tegen besmetting via grote druppels en tegen bloedspatten, en werden slechts een korte tijd, tijdens een operatie gedragen. Vrijwel alle argumenten die de werking van een mondkapje zouden bevestigen betreft grote druppels zoals bij hoesten en niezen. Doch nadat de mondkapjes verplichtingen van kracht werden, werd steeds meer duidelijk dat ook kleine aerosolen een grote rol spelen bij de overdracht. Aerosolen zijn veel kleiner en gaan dwars door de meeste mondkapjes heen en lekken ook naar buiten aan alle kanten van de mondkapjes en zijn op een afstand van twee meter nog gedetecteerd. Onderzoek uit Oostenrijk laat bovendien zien dat mondkapjes ware broedplaatsen van bacteriën en schimmels kunnen zijn.  (Bronnen: Drummond Blz.31-33, 37-39, 44-47,  Dimenstein Blz.92-94,  ChinaDaily.com.cn Febr.2020,  deStentor.nl,  Ktipp.ch,  RIVM.nl,  ScienceDirect.com,  TKP.at,  UVA.nl)


Volg de wetenschap
Wanneer we de wetenschappelijke onderzoeken bekijken zouden mondkapjes eigenlijk gewoon grotendeels verboden moeten worden. Daar waar geen mondkapjesplicht was zien we lagere of vergelijkbare besmettingscijfers en ook in operatiekamers zien we lagere besmettingscijfers wanneer daar geen medische mondkapjes gebruikt werden. Voor de volksgezondheid zou het dus beter zijn wanneer het dragen van mondkapjes in het openbaar verboden zou worden.
Niet alleen omdat ze niet werken maar ten eerste omdat ze gepaard gaan met hogere besmettingscijfers, mensen er moeilijker door ademen, mensen met C.O.P.D. ernstige hinder ondervinden van het dragen van mondkapjes en het de jeugd ernstig belemmerd in hun sociale ontwikkeling, om maar enige nadelen te noemen.
Voordelen heb ik niet kunnen vinden, de meeste voordelen toegeschreven aan mondkapjes berusten op onjuiste onwetenschappelijke informatie die de vorm heeft aangenomen van een cult gebaseerd op bijgeloof. Ik heb voor mijn onderzoekje ook boeken aangeschaft die mondmaskers promoten, doch hierin zijn geen enkele wetenschappelijke verwijzingen of onderbouwing te vinden  (bijv. Sobia  &  Tierno).
In een boek gepubliceerd in 2020 van Dean Hashimoto lezen we op bladzijde 13 dat wanneer 60% van de mensen een dubbellaags katoenen mondmasker zou dragen de pandemie gestopt zou kunnen worden. Doch zelfs in landen zoals Duitsland waar 86% van de mensen FFP2/N95 maskers droeg zagen we geen enkel verschil met een land zoals Zweden waar maar zo'n 2% van de mensen een mondmasker droeg; de corona besmettingen volgden in beidde landen een vergelijkbaar patroon. In het boek van Dean Hashimoto zien we dat onderzoeken van hoge kwaliteit die aantonen dat mondkapjes niet zoveel doen genegeert worden. Op blz.83-84 schrijft Dean Hashimoto dat er geen ge­ran­domi­seer­de gecontroleerde onderzoeken rond mondkapjes bestaan, maar die bestaan echter wel degelijk (zie: CochraneLibrary.com 2016,  NIH.gov 1981,  Pubmed NIH.gov 1991,  Pubmed NIH.gov 2009,  Pubmed NIH.gov 2014,  Researchgate.net 2001,  ScientificFreedom.dk en Springer.com 1991).
Hij gebruikt in z'n boek, gepubliceerd in 2020, voornamelijk observationele annekdotische onderzoeken en onderzoeken met computer modellen als bewijs voor de werkzaamheid van mondkapjes. Onderzoeken die Dean Hashimoto niet uitkomen worden dus als niet bestaand beschouwd en hij presenteerd alleen onderzoeken van lage wetenschappelijke waarde die wel in zijn straatje uit komen  (zie The Case for Masks - Dean Hashimoto  en  Verhoeven Blz.132-135).
Ik probeer me altijd zo breed mogelijk te orienteren en dacht aanvankelijk in maart 2020 dat mondkapjes wel zouden kunnen helpen, doch ik heb hier geen bewijzen voor kunnen vinden, eerder van het tegendeel.
Mensen die beweren dat de werking van mondkapjes bewezen is, weigeren consequent informatie te geven waar we die bewijzen dan zouden kunnen vinden (Google dat maar zeggen ze dan).
Men komt dan vaak ook nog met nietszeggende anekdotes zoals van de plassende naakte mannen...


De plassende naakte mannen
Een illustratief voorbeeld dat ik wel eens tegenkom in verband met het gebruik van mondkapjes betreft de plassende naakte mannen. Er zijn twee naakte mannen en de één plast in de richting van de ander, die nat wordt. Wanneer de andere man een broek aan had gehad, was hij minder nat geworden. Wanneer de plassende man een broek aan had gehad, was de andere man helemaal niet nat geworden.
De broek is hier het mondkapje.
De vergelijking klopt natuurlijk voor geen meter.
Wanneer de ene naakte man in de richting van de andere naakte man plast, wordt deze inderdaad nat. Het meeste vocht loopt langs zijn huid weg. Het ruikt even maar dat wordt wanneer hij verder loopt snel minder. De meeste urine is langs zijn huid naar de grond gelopen, een deel verdampt, een deel wordt opgenomen. Wanneer hij een broek had aangehad, had deze de urine vastgehouden. Hij was niet onmiddellijk erg nat geworden, maar bleef langer nat door de broek en ook de lucht bleef veel langer hangen. De broek bied dus geen bescherming voor de persoon zelf maar kan het zelfs nog erger maken. De urinelucht die in de broek blijft hangen is hier immers de besmettende factor. Wanneer de plassende man nu een broek had gedragen was alleen zijn broek nat geworden en niet de broek van de ander, die echter wel de urinelucht blijft ruiken zolang hij in de buurt van de andere man blijft. Wanneer de mannen geen broek hadden aangehad en ze samen verder gelopen hadden, hadden ze geen last gehad van die urinelucht. Het was dus in beider voordeel geweest wanneer beidde mannen geen broek aan hadden gehad.
Wanneer ze wat afstand van elkaar hadden gehouden, was er helemaal geen probleem geweest. Dus, handen af van Manneken Pis en weg met die broeken! Eh, mondkapjes!


Conclusie
Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat mondkapjes geen effect hebben bij het beschermen of voorkomen van besmetting bij virussen. Mondkapjes bieden wat dat betreft alleen een gevoel van schijnveiligheid, het zijn placebo-kapjes. Wat wel effectief blijkt te zijn is afstand houden, doch mondkapjes worden vaak juist gebruikt op plaatsen waar afstand houden niet mogelijk is, en werken daarom contra-productief. Men zegt wel, baat het niet dan schaad het niet; mondkapjes baten inderdaad niet maar zijn echter wel degelijk schadelijk.
Het gebruik van mondkapjes is daarom af te raden, indien je ze zoals ik tijdens m'n werk als verpleegkundige toch moet dragen, doe dit dan zo kort mogelijk. Gebruik hetzelfde mondkapje nooit langer dan een paar uur (3 uur max volgens protocol), daarna vervangen door een nieuw mondkapje, of rouleren met gewassen mondkapjes.
Wanneer je bij kwetsbare mensen komt, zou het zelfs beter zijn om bij iedere cliënt een nieuw mondkapje te gebruiken, zoals ik ook bij iedere cliënt m'n handen was en nieuwe handschoenen gebruik. Dat sluit naadloos aan bij het advies van professor Cossart, die een gebruik van maximaal 20 minuten adviseert voor een mondkapje. Na 20 minuten is het mondkapje met het vocht uit onze ademhaling dusdanig verzadigd dat de eventuele werkzaamheid van het mondkapje sterk verminderd, aldus Prof. Cossart  (Zie SMH.com.au).
Het is bijgeloof dat mondkapjes beschermen tegen virussen. Wie mondkapjes draagt doet dat niet op basis van weten­schap­pelijke inzichten, niet op basis van medische inzichten maar op basis van politieke keuzes gebaseerd op angst en bijgeloof.  (Zie ook: Schippers/Derksen Blz.170 en ScientificFreedom.dk).
Willen we de kwetsbare medemens goed kunnen beschermen en ben je zoals ik in mijn werk als verpleegkundige verplicht een placebokapje te dragen, gedraag je dan alsof je geen mondkapje op hebt, probeer zoveel mogelijk afstand te houden en de besmettelijke brandhaard; het mondkapje, uit de buurt van de kwetsbare medemens te houden.  (zie Dimenstein Blz.92-94  &  TKP.at).


Beetje gratis reclame
Als verpleegkundige werk ik natuurlijk volgens het protocol en gebruik ik de placebokapjes van m'n werkgever. In het openbaar vervoer gebruik ik een vergelijkbaar mondkapje als dat bij het programma Kassa als slechtste uit de bus kwam omdat je er gewoon doorheen kan kijken, je er dus gewoon doorheen ademt en ook je (lees)bril niet beslaat. Dit mondkapje biedt dezelfde bescherming tegen virussen als alle hier besproken mondkapjes, hiernaast zie je links naar verkooppunten.
Het zit prima en je ademt er gewoon ongehinderd doorheen. Ik gebruik dit mondkapje al sinds april 2021 in het openbaar vervoer en het beschermd inderdaad optimaal tegen boetes! En ook tegen onzinnige discussies met bijgelovige mensen!

Martin Roek

Terug

Gebruikte bronnen
Bij de bovenstaande onderwerpen staan linken naar de gebruikte bronnen. Hieronder een toelichting wat dit voor organisaties zijn:

• ACPjournals: American College of Physicians, invloedrijk medisch tijdschrift.
• BMJ.com: The Britisch Medical Journal is een van de oudste medische tijdschriften waarin gerenommeerd en peer-reviewed onderzoek naar geneeskundige onderwerpen wordt gepubliceerd.
• CDC.gov: Centers for Disease Control and Prevention, overheidsinstelling in de Verenigde Staten dat zich bezighoud met het opsporen en voorkomen van ziekten.
• Cochrane Inst.: invloedrijk instituut gericht op het verzamelen en beoordelen van wetenschappelijk medisch onderzoek.
• Geneesmiddelen Bulletin: Tijdschrift dat onafhankelijk nieuwe farmaceutische producten evalueert voor artsen en apothekers. Dick Bijl was vanaf 1995 redacteur en vanaf 2005 t/m 2017 hoofdredacteur van het Geneesmiddelen Bulletin.
• Influenzastichting.nl: Stichting gefinancierd door de farmaceutische industrie (door Mylan, Sanofi, Seqirus en GlaxoSmithKline) die o.a. griepvaccins produceren. Vanzelfsprekend zul je hier dan ook geen kritsche geluiden tegenkomen rond de griepvaccins; het enige doel van de stichting is het promoten van de griepprik voor hun sponsors.
• NEJM - New England Journal of Medicine: Een van de invloedrijkste en meest gerespecteerde medische tijdschriften in de wereld, even belangrijk voor de interne geneeskunde als Nature en Science voor de algemene wetenschappen. Samen met het British Medical Journal (BMJ), The Lancet, het Canadian Medical Association Journal, het Journal of the American Medical Association en de Annals of Internal Medicine vormt het een kern van de zes meest toonaangevende medische tijdschriften in de wereld.
• NIH.gov: National Institutes of Health, overheidsinstelling in de Verenigde Staten toegelegd op Medisch Onderzoek.
• ResearchGate: Social Netwerk voor wetenschappers om informatie en onderzoeken met elkaar te delen.
• RIVM: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Nederlandse overheidsinstelling gericht op volksgezondheid en een veilig leefmilieu.
• The Lancet: The Lancet is een Brits, peerreviewed medisch tijdschrift, dat wekelijks wordt uitgebracht door de Lancet Publishing Group. Het ontleent zijn naam aan het lancet, een chirurgisch mesje (scalpel). The Lancet wordt door veel medische wetenschappers beschouwd als een van de meest gerenommeerde wetenschappelijke tijdschriften.
• Institute for Scientific Freedom: opgericht door de Deense Professor Peter Gøtzsche. Gøtzsche was een van de mede oprichters van de Cochrane Collaboration in 1993 en werd in 2017 gekozen als medelid van het bestuur van het hierboven besproken Cochrane Instituut. Wegens zijn kritiek op belangenverstrengeling binnen het Cochrane Instituut werd hij hier in 2018 uitgezet, waarna nog vier bestuursleden hun lidmaatschap opzegden en het instituut inter­na­tio­naal veel kritiek over deze gang van zaken kreeg  (Zie  ISDBweb.org  en  MaryanneDemasi.com). Gøtzsche starte in 2019 het Institute for Scientific Freedom als onafhankelijke tegenhanger, het instituut is gericht op onafhankelijk wetenschappelijk medisch onderzoek.