Homeopathie en de inquisitie

Inquisitie iets van het verleden?

Sind 1 juli 2016 mag er in Nederland op homeopathische geneesmiddelen niet meer staan waar ze voor zijn omdat dit niet wetenschappelijk bewezen zou zijn. In Zwitserland heeft men besloten alle Homeopatische geneesmiddelen te vergoeden tijdens een proefperiode van 2012 tot 2017 en nu is bekend dat vanaf 2017 de homeopathie in het basispakket volledig vergoed zal blijven in Zwitserland omdat de werkzaamheid van de homeopathie voldoende wetenschappelijk is aangetoond.
(zie: Rutten Blz.82-104,   infowebWeinstra en Huffingtonpost.com).
In India is de homeopathie als sinds 1937 gelijkgesteld aan de farmaceutische geneeswijze en heeft men sinds 1978 een Centrale Raad voor Onderzoek in de homeopathie opgericht.
(zie: Homeo­pa­thie­netwerk.nl).
Wetenschappelijk onderzoek uit India laat zien dat homeopathie goed werkt.
In het ene land is homeopathie een erkende geneeswijze, in Nederland niet en is het verboden op de homeopatische geneesmiddelen aan te duiden waar ze voor zijn.
Uit het ene onderzoek komt dat homeopathie niet werkt, uit het andere onderzoek komt dat homepathie wel degelijk werkt. Wat is hier aan de hand?
Daarvoor moeten we eerst gaan kijken hoe een homeopatisch arts te werk gaat.

Hoe werkt een Homeopatisch arts?

De filosofie achter homeopatische geneesmiddelen is ver­ge­lijk­baar met vaccineren; bij een vaccin krijg je een zeer kleine onschadelijke hoeveelheid van een ziekteverwekker in je lichaam waardoor je tegen die betreffende ziekte beschermd bent. Bij homeopatische geneesmiddelen werkt men met extreem verdunde middelen waarbij men begon met een opgeloste stof die bepaalde symptomen veroorzaakt bij een gezond mens, dat middel wordt dan gebruikt bij iemand die dezelfde symptomen heeft. Net als bij vaccineren behandelt men een bepaald ziektebeeld dus met een middel dat dat ziektebeeld veroorzaakt, doch dusdanig verdunt dat het middel geen aantoonbare werkzame stofjes meer bevat en zo het zelfgenezend vermogen van iemand met overeenkomstige symptomen zou stimuleren.
Wanneer een cliënt bij een homeopatisch arts komt volgt vaak een uitgebreid gesprek om alle symptomen duidelijk te krijgen. Wanneer alle symptomen duidelijk zijn gaat de homeopatische arts kijken naar welke geneesmiddelen bij deze cliënt passen. De ene keer vindt hij dan de eerste keer al de juiste medicijnen en soms moet er ook nog even verder gezocht worden. De behandeling kan heel snel aanslaan en verbetering laten zien, de klachten kunnen in het begin ook verergeren en daarna verbeteren.
Mensen met hetzelfde ziektebeeld kunnen omdat het totaalbeeld van de symptomen tussen twee cliënten altijd verschilt voor een vergelijkbaar ziektebeeld dus verschillende homeopatische geneesmiddelen voorgeschreven krijgen.
In de homeopathie heeft men geen standaard geneesmiddelen voor standaard ziektebeelden: ieder mens is uniek dus ieder ziektebeeld heeft een unieke aanpak. De Homeopatische arts benaderd iedere cliënt als één uniek geheel: een holistische benadering dus.  (zie: nvkh.nl)

Hoog kwalitatief wetenschappelijk onderzoek

De bovenstaande beschrijving illustreerd dat je dus geen onderzoek kan doen met honderd mensen met ziektebeeld X die die je dan geneesmiddel A geeft en de controle groep een placebo om zo te zien of het homeopatische geneesmiddel werkt.
En dat is nu precies wat men met de hoogste kwaliteit van wetenschappelijk onderzoek doet; het zogenaamde dubbelblind onderzoek met een placebo controlegroep waarbij gedurende het onderzoek zowel de deelnemers als de onderzoekers niet weten wie het echte medicijn krijgt en wie het placebo, dat komt men pas te weten wanneer het onderzoek afgerond wordt. Zo verzeker je een objectieve onderzoekshouding van de onderzoekers.
Met deze manier van wetenschappelijk onderzoek gaat men echter helemaal voorbij aan hoe een homeopatisch arts te werk gaat.
Je kan homeopatische geneestmiddelen niet onderzoeken op dezelfde manier als men farmaceutische geneesmiddelen onderzoekt.
Uit wetenschappelijke onderzoeken die dus opgezet zijn met honderden mensen met ziektebeeld X die dan geneesmiddel A krijgen plus een controlegroep met een placebo, blijkt daarom ook altijd dat homeopathie niet werkt. Doch die conclusie klopt niet, de conclusie is dat homeopatische geneesmiddelen niet hetzelfde werken als farmaceutische geneesmiddelen en dat deze hoogwaardige wetenschappelijke onderzoeksmethode hier niet bij aansluit.

Hoewel de bovengenoemde methode de ´correcte weten­schap­pe­lijke methode´ is, is deze methode totaal ongeschikt om homeopatische geneesmiddelen te onderzoeken.
In India heeft men ook onderzoek gedaan naar homeopathie.
De methode die men hiervoor heeft gehanteerd is echter niet strikt volgens wetenschappelijk protocol zoals hierboven beschreven; deze methode noemt men observationeel onderzoek. Men heeft cliënten gevolgd (geobserveerd) die een homeopatische behandeling kregen en gekeken of deze behandeling werkte. Uit dit onderzoek bleek dat homeopathie goede resultaten gaf. Dit soort onderzoek wordt echter als annekdotisch en onwetenschappelijk gezien, omdat verschillende cliënten verschillende geneesmiddelen krijgen en er geen dubbelblind onderzoek gedaan was.
Het probleem is dus eigenlijk dat homeopathie een individuele behandelmethode is. Mensen met een vergelijkbaar ziektebeeld kunnen een verschillende behandeling krijgen. Het Indiase onderzoek heeft hier rekening mee gehouden door alleen te kijken naar of de homeopatische behandeling werkt en niet zozeer te kijken naar de behandeling zelf.

Serieuzer wetenschappelijk onderzoek

Mensen die vasthouden aan de wetenschappelijke methode om geneesmiddelen te onderzoeken zeggen daarom dat homeopathie volgens wetenschappelijk onderzoek niet werkt. Onderzoeken die niet volgens wetenschappelijk protocol zijn uitgevoerd, zoals de onder­zoe­ken in India, worden daarom genegeerd.
Men kijkt door de bril van farmaceutische geneesmiddelen naar homeopatische geneesmiddelen en gaat ze op dezelfde manier onderzoeken. Men heeft dus al een vooropgezet idee: zoals homeo­pa­ti­sche artsen te werk gaan is onzin, dus we gaan de geneesmiddelen ook niet op die manier onderzoeken.
En dan krijg je natuurlijk overeenkomstige resultaten.
Onderzoeken die de werkwijze van homeopatische artsen wel serieus nemen zoals de onderzoeken in India geven wel positieve resultaten.

Nederlandse regering volgt het grote geld

In Nederland luisterd men voornamelijk naar de traditionele farmaceutisch-wetenschappelijke kant. De farmaceuten kunnen niets verdienen aan natuurlijke en homeopatische ge­nees­mid­delen en kunnen met strikt wetenschapelijke onderzoeken laten zien dat homeopathie niet werkt. De Nederlandse regering luisterd naar hen en kijkt blijkbaar niet naar hoe het in andere landen geregeld is.
Onze regering kiest voor het grote geld en is een inquisitie begonnen tegen alle niet farmaceutische geneeswijzen...

De inquisitie

We dachten dat de inquisitie iets uit het verleden was. De machtige heren ver­volg­den vroedvrouwen en krui­den­vrou­wen omdat deze met hun kennis de macht en geldbron van de machtige heren bedreigden.
Ze werden beschuldigt van hekserij en kwakzalverij en vervolgd. Velen werden verbrand op de brandstapel. Hiermee werd dan de "dreiging" uitgeschakelt.

Iets van de middeleeuwen? Niet helemaal. Eeuwen lang was de kruidengeneeskunde de reguliere geneeswijze. Rond de 19de eeuw kwam er een nieuwe, alternatieve geneeskunde op die snel de reguliere geneeswijze werd. Tegenwoordig is het een miljarden industrie geworden die gebruik maakt van mafia-achtige praktijken. Omdat ze de eeuwenoude, in de praktijk bewezen kruidengeneeskunde niet kunnen patenteren en exploiteren, zijn ze een offensief hiertegen begonnen. En hoewel er genoeg wetenschappelijk bewijs is voor de werkzaamheid van bepaalde geneeskrachtige kruiden en praktisch alle moderne industrieële geneesmiddelen hierop gebaseerd zijn, staat de eeuwenoude kruidengeneeskunde wederom in het beklaagdenbankje van de inquisitie. Samen overigens met andere bewezen eeuwenoude geneeswijzen zoals acupuntuur, de moderne homeopathie, kortom alles waar de farmaceutische mafia geen geld aan kan verdienen...
Zo is de Homeopathie dusdanig bewezen dat het in Zwitserland volledig wordt erkend en vergoed, doch in Nederland mag er zelfs niet op de etiketten staan waar het goed voor is...
Ook de kruidengeneeskunde waarop de farmaceutische industrie gebaseerd is en uit onstaan is en waarvan men heel goed weet dat het werkt, wordt vervolgt omdat er niets aan te verdienen valt...
Mede door de marktwerking draait de gezondheidszorg nu om geld, en minder om mensen, om gezondheidszorg.

De machtige heren vervolgen nog steeds kruidenvrouwen omdat deze met hun kennis de macht en geldbron van de machtige heren bedreigen...

Moderne inquisitie

De inquisitie is gemoderniseerd en heeft een pseudo weten­schap­pe­lijk jasje gekregen. De zogenaamde "weten­schap­pelijke" onderzoeken vanuit de farmaceutische industrie zijn uiterst dubieus, niet openbaar (dus niet herhaalbaar), niet onafhankelijk (want door henzelf uitgevoerd), en daarmee dus zeker niet wetenschappelijk  (Zie Gøtzsche).
En op dat soort onderzoeken baseert onze Nederlandse regering dan haar inqusitie beleid tegen homeopatische, Chinese en kruidengeneeswijzen.
De machthebbers kiezen nog steeds voor het grote geld en voeren nog steeds een inquisitie tegen geneeswijzen die hen hierin dwars zitten. Waren we echt al uit de middeleeuwen naar de moderne tijd?

Martin Roek

Terug